Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2011

RunBlog: Η Ελληνική συμμετοχή στο UTMB 2011

Το UTMB ως αγώνας 100 μιλίων έχει γίνει κάτι σαν άτυπο παγκόσμιο πρωτάθλημα για τους δρομείς υπεραντοχής βουνού σε όλη τη Γη. Και το 2011 οι Έλληνες δρομείς είχαν μία πολυάριθμη συμμετοχή μεταξύ των 62 χωρών που εκπροσωπήθηκαν στον αγώνα. Συγκέντρωσα λοιπόν κάποια στατιστικά στοιχεία για να αναλύσω όσο γίνεται καλύτερα αυτή τη χρονιά, αλλά και να συγκρίνω με το 2009 που υπήρξε μία χρονιά με παρόμοια χαρακτηριστικά (εκτός των καιρικών φαινομένων) από πλευράς συμμετοχών.  Το 2010 δεν μπορεί να αποτελέσει μέρος αυτής της διαδικασίας λόγω της μορφής που πήρε ο αγώνας μετά τις ακυρώσεις και αλλαγές.

Στον αγώνα του UTMB 2011 συμμετείχαν 19 Έλληνες από 20 εγγεγραμμένους και τερμάτισαν στο Chamonix οι 8. Άρα έχουμε ένα ποσοστό τερματισμών 42,1%. Στο σύνολο των συμμετοχών του UTMB 2011 είχαμε τερματισμούς για το 47,74% του συνόλου. Επομένως ένα πρώτο άμεσο συμπέρασμα είναι ότι η Ελληνική αποστολή ήταν κάτω του μέσου όρου σε τερματίσαντες. Δεν θα πάω στο θέμα σύγκρισης ανά φύλο γιατί σε αυτό το κομμάτι δυστυχώς δεν υπάρχει νόημα. Η πολύ καλή προσπάθεια της Γεωργίας Μήτσιου αποτελεί φωτεινή αξιοθαύμαστη εξαίρεση για το γυναικείο φύλο.

Συγκρητικά αναφέρω ότι το 2009 είχαμε 15 συμμετοχές Ελλήνων δρομέων εκ των οποίων οι 2 εγκατέλειψαν. Ποσοστό τερματισμών: 86%. Το 2009 το UTMB είχε γενικό ποσοστό τερματισμών ήταν 62%. Άρα το 2009 οι δρομείς μας είχαν πετύχει καλύτερο ποσοστό από το γενικό. Η επίδραση των καιρικών φαινομένων φαίνεται ακριβώς στα δύο ποσοστά των γενικών τερματισμών (2009 = 62%, 2011 = 47,4%). Αλλά η εμφανής διαφορά των δύο Ελληνικών αποστολών είναι τέτοια που δεν αρκεί να εξηγηθεί προφανώς από τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες του 2011.

Ανά ηλικιακό group τα στοιχεία συμμετοχών του 2011, σε σύγκριση και με την κατανομή του συνόλου των συμμετοχών, έχουν ως εξής:

ES (18-22)SE (23-39)V1 (40-49)V2 (50-59)V3 (60-69)V4 (70+)
UTMB total0,18%32,2%44,4%19,4%3,3%0,2%
GR total0%36,8%42,1%10,5%10,5%0%
(δεν έχω συμπεριλάβει την μία γυναικεία Ελληνική συμμετοχή αφού στατιστικά δεν στέκει)

Η Ελληνική ομάδα κινήθηκε πάνω κάτω στα ίδια επίπεδα με τις γενικές συμμετοχές του UTMB όσο αφορά τις ηλικίες. Οι διαφορές στα V2 και V3 είναι απλά στατιστική απόκλιση λόγω του μικρού αριθμού των αντίστοιχων Ελλήνων, αφού με 1 συμμετοχή παραπάνω ή παρακάτω αντίστοιχα σε αυτές τις κατηγορίες αυτόματα πηγαίναμε στα ίδια νούμερα με το σύνολο.

Ο μέσος χρόνος των finishers Ελλήνων για το 2011 είναι οι 37 ώρες και 36 λεπτά (έναντι 40:04 για το σύνολο των finishers), ενώ το 2009 ήταν 41 ώρες και 19 λεπτά (έναντι 39:49 για το σύνολο του 2009). Η διαφορά μεταξύ των χρόνων των finishers του 2009 και του 2011, είναι σχετικά μικρή για το σύνολο των αθλητών, αλλά για την Ελληνική ομάδα είναι τεράστια καθώς το 2011 είχε και 6 χιλιόμετρα μεγαλύτερη απόσταση! Είναι προφανές ότι οι Έλληνες δρομείς που τερμάτισαν, πραγματικά ανέβασαν "ταχύτητα" δρομικά! Ενώ στο σύνολο οι χρόνοι ήταν παραπλήσιοι, η δική μας ομάδα έτρεξε το UTMB 4 ώρες πιο γρήγορα από το 2009 κατά μέσο όρο.

Ένα στοιχείο που επιβεβαιώνει την πολύ μεγάλη βελτίωση των δρομέων μας είναι ότι αν βαθμολογήσουμε τους τερματίσαντες με βάση την μέθοδο που ακολουθώ στο Athens Mountains Cup (ο πρώτος παίρνει 200 βαθμούς, όλοι οι υπόλοιποι αθλητές που ακολουθούν, συγκεντρώνουν τόσους πόντους όσο το ποσοστό χρόνου που ήταν πιο αργοί από τον πρώτο), τότε το 2011 η Ελληνική ομάδα συγκεντρώνει συνολικά 569 βαθμούς με 8 τερματισμούς δηλαδή 71,1 ανά αθλητή που τερμάτισε, σε σύγκριση με τους 898 βαθμούς του 2009 που ήταν 69,1 ανά αθλητή. Θα μπορούσα να επεκτείνω την βαθμολογία και στους DNF αλλά νομίζω ότι η θα χαθούμε σε πολλούς αριθμούς, ενώ το μήνυμα προκύπτει άμεσα και από αυτά τα στοιχεία.

Το 2011 υπήρχαν 9 πρωτοεμφανιζόμενοι μεταξύ των 19 Ελλήνων δρομέων (47,3%), ενώ το 2009 ήταν αντίστοιχα 12/15 (80%). Πρωτοεμφανιζόμενο θεωρώ όποιον δρομέα δεν έχει κάνει κάποιον αγώνα εκ των UTMB, CCC, TDS στο παρελθόν. Η εμπειρία οδήγησε σε πιο γρήγορους χρόνους, αλλά και πιο πολλές εγκαταλήψεις!

Σε σχέση με τις εγκαταλήψεις των δρομέων μας, τα σημεία που παρέδωσαν τον αριθμό τους ήταν τα ακόλουθα:
- Courmayeur: 2 εγκαταλήψεις (18,1%)
- La Fouly: 2 εγκαταλήψεις (18,1%)
- Col De La Seigne, Arnuva, Martigny, Lac Comnbal, Les Contamines, Trient, Saint Gervais: Από 1 εγκατάληψη (9%)

Για αυτά τα σημεία, επί του συνόλου των συμμετεχόντων, οι εγκαταλήψεις είχαν ως εξής:
- Courmayeur: 233 (9,8%)
- La Fouly: 280 (11,8%)

Κοιτάζοντας αυτά τα στοιχεία, η ερμηνεία που δίνω είναι ότι οι Έλληνες δρομείς δοκίμασαν τις δυνάμεις τους ρισκάροντας περισσότερο φέτος. Υπάρχει εμφανώς μεγαλύτερη εμπιστοσύνη και εμπειρία για τέτοιον αγώνα και γενικά οι δρομείς κινήθηκαν πιο γρήγορα το 2011 σε σχέση με το 2009. Ωστόσο... οι εγκαταλήψεις ήταν δυσανάλογα πολλές ακόμα και αν σκεφτούμε τις επιπτώσεις των καιρικών συνθηκών.

Προκύπτει λοιπόν το συμπέρασμα για τον τρόπο προσέγγισης του UTMB: Αν είναι αυτοσκοπός ο τερματισμός τότε πρέπει ο δρομέας να μπει στον αγώνα πολύ ήρεμα και επιφυλακτικά και να κινηθεί πιο κάτω από τις δυνατότητές του, ειδικά στο πρώτο μισό του αγώνα. Αλλά όσο αυξάνει η εμπειρία, τόσο υπάρχουν περιθώρια για βελτίωση και πιο καλές επιδόσεις. Το 2011 κατά την γνώμη μου ήταν μία καλή χρονιά, καθώς οι δρομείς μας δοκίμασαν και να αντιμετωπίσουν τον αγώνα ως μία εκδήλωση μεγάλης απόστασης και όχι σαν έναν γολγοθά που αποπνέει δέος! Επίσης προσέθεσαν εμπειρίες, ακόμα και όσοι εγκατέλειψαν και σίγουρα στο μέλλον θα δούμε καλύτερα αποτελέσματα τόσο σε επίπεδο ποσοστού τερματισμών όσο και επιδόσεων.

Το κοινό των μεγάλων αποστάσεων βουνού, χρειάζεται εμπειρίες από τέτοιους αγώνες και στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή υπάρχουν μόνο 2 διοργανώσεις. Εμπειρίες για τέτοιους αγώνες χτίζονται όταν η μέση διάρκεια τερματισμού είναι πάνω από 18 ώρες. Πρέπει να στηθούν διοργανώσεις με βιώσιμη φόρμουλα έχοντας ως δεδομένο ότι το πλήθος των συμμετοχών θα είναι της τάξης των 70-110 δρομείς.