Παρατηρούσα αυτές τις μέρες τα στοιχεία από το ορεινό τρέξιμο στην Ελλάδα και μου έκανε εντύπωση η δυσανάλογη παρουσία του γυναικείου φύλου σε αυτή τη κατηγορία αγώνων. Για να μην παρεξηγούμε: Η συμμετοχή των γυναικών είναι αναλογικά μικρή και στους αγώνες δρόμου, ανεξάρτητα από απόσταση.
Στις "δημοφιλείς" αποστάσεις 10-15-21χλμ οι γυναίκες στην Ελλάδα αντιστοιχούν περίπου στο 16% των συμμετοχών των δρομέων (δρομικές εκδηλώσεις και όχι αγώνες βουνού). Αντίστοιχα, με βάση τα στοιχεία της σειράς αγώνων Skyrunning στην Ελλάδα, οι γυναίκες το 2013 ήταν στο 6% του συνόλου (60 συμμετοχές επί συνόλου 1012!). Ακόμα και στο επίπεδο των πιο αφοσιωμένων δρομέων (που συμμετείχαν σε 3 ή περισσότερους αγώνες), το ποσοστό παραμένει στο 7%! Λαμβάνοντας υπόψη και τις μικρές αποστάσεις, με βάση τα στοιχεία του Advendure, το ποσοστό πέρυσι έφτασε το 10%...
Αν υπάρχει μία "δεξαμενή" προσέλκυσης νέων δρομέων στους ορεινούς αγώνες τρεξίματος, αυτή είναι σίγουρα των γυναικών, αφού αν απλά φτάσει το (ήδη χαμηλό) ποσοστό συμμετοχής των δρομικών εκδηλώσεων, θα μιλάμε για 100+ νέες συμμετοχές! Φυσικά ακόμα και στους αγώνες δρόμου, οι συμμετοχές γυναικών στην χώρα μας υστερούν σημαντικά από οποιαδήποτε Ευρωπαϊκή χώρα, όπου τα ποσοστά ξεπερνούν το 25% στις αποστάσεις που προανέφερα. Σε αποστάσεις μικρότερες των 10χλμ στην Ευρώπη, οι συμμετοχές των γυναικών είναι σχεδόν μοιρασμένες με τις ανδρικές.
Σε αυτή τη λογική πρέπει οι διοργανωτές να αντιμετωπίζουν δίκαια και τις γυναικείες συμμετοχές. Παρατηρώ ότι οι βραβεύσεις των καλύτερων γυναικών υστερούν από τις αντίστοιχες των ανδρών. Και σε σειρά εμφάνισης (που κανονικά για λόγους ευγένειας, θα έπρεπε να προηγούνται), αλλά και σε έπαθλα - δώρα. Στο εφετινό πρωτάθλημα Skyrunning στην χώρα μας τα δώρα των γυναικών ήταν υποδεέστερα από αυτά των ανδρών. Ο πρώτος άνδρας κέρδισε ταξίδι με όλα τα έξοδα πληρωμένα στο εξωτερικό, ένα δεύτερο ταξίδι, επίσης στο εξωτερικό, κληρώθηκε μεταξύ των 10 πρώτων (ανδρών...) ενώ η γυναίκα κέρδισε δωρεάν συμμετοχές στους αγώνες της σειράς στην Ελλάδα για την επόμενη σεζόν! Το σωστό έπαθλο μπορεί να είναι κίνητρο για πολλές ικανές κυρίες...
Η ανάπτυξη των αθλημάτων είναι βασικότατη ευθύνη όλων των διοργανωτών. Το ορεινό τρέξιμο δεν είναι σεξιστικό άθλημα. Σε πολλούς μεγάλους διεθνείς αγώνες οι γυναίκες συναγωνίζονται δίπλα δίπλα με τους άνδρες. Φυσικά αυτό δεν έγινε "εν μία νυχτί", ούτε επειδή εκεί οι γυναίκες είναι "καλύτερες", αλλά μέσα από διαδικασίες ισοδύναμης ανάπτυξης των συμμετοχών και στα δύο φύλα. Ας το σκεφτούμε λίγο για το μέλλον. Και να είστε σίγουροι ότι οι γυναικείες παρουσίες στους αγώνες προσελκύουν πλέον ολόκληρες οικογένειες και δίνουν ένα άλλο χρώμα στους αγώνες. Αυτά, για να μην τρέχουμε "μεταξύ" μας οι αξύριστοι.
Στις "δημοφιλείς" αποστάσεις 10-15-21χλμ οι γυναίκες στην Ελλάδα αντιστοιχούν περίπου στο 16% των συμμετοχών των δρομέων (δρομικές εκδηλώσεις και όχι αγώνες βουνού). Αντίστοιχα, με βάση τα στοιχεία της σειράς αγώνων Skyrunning στην Ελλάδα, οι γυναίκες το 2013 ήταν στο 6% του συνόλου (60 συμμετοχές επί συνόλου 1012!). Ακόμα και στο επίπεδο των πιο αφοσιωμένων δρομέων (που συμμετείχαν σε 3 ή περισσότερους αγώνες), το ποσοστό παραμένει στο 7%! Λαμβάνοντας υπόψη και τις μικρές αποστάσεις, με βάση τα στοιχεία του Advendure, το ποσοστό πέρυσι έφτασε το 10%...
Αν υπάρχει μία "δεξαμενή" προσέλκυσης νέων δρομέων στους ορεινούς αγώνες τρεξίματος, αυτή είναι σίγουρα των γυναικών, αφού αν απλά φτάσει το (ήδη χαμηλό) ποσοστό συμμετοχής των δρομικών εκδηλώσεων, θα μιλάμε για 100+ νέες συμμετοχές! Φυσικά ακόμα και στους αγώνες δρόμου, οι συμμετοχές γυναικών στην χώρα μας υστερούν σημαντικά από οποιαδήποτε Ευρωπαϊκή χώρα, όπου τα ποσοστά ξεπερνούν το 25% στις αποστάσεις που προανέφερα. Σε αποστάσεις μικρότερες των 10χλμ στην Ευρώπη, οι συμμετοχές των γυναικών είναι σχεδόν μοιρασμένες με τις ανδρικές.
Σε αυτή τη λογική πρέπει οι διοργανωτές να αντιμετωπίζουν δίκαια και τις γυναικείες συμμετοχές. Παρατηρώ ότι οι βραβεύσεις των καλύτερων γυναικών υστερούν από τις αντίστοιχες των ανδρών. Και σε σειρά εμφάνισης (που κανονικά για λόγους ευγένειας, θα έπρεπε να προηγούνται), αλλά και σε έπαθλα - δώρα. Στο εφετινό πρωτάθλημα Skyrunning στην χώρα μας τα δώρα των γυναικών ήταν υποδεέστερα από αυτά των ανδρών. Ο πρώτος άνδρας κέρδισε ταξίδι με όλα τα έξοδα πληρωμένα στο εξωτερικό, ένα δεύτερο ταξίδι, επίσης στο εξωτερικό, κληρώθηκε μεταξύ των 10 πρώτων (ανδρών...) ενώ η γυναίκα κέρδισε δωρεάν συμμετοχές στους αγώνες της σειράς στην Ελλάδα για την επόμενη σεζόν! Το σωστό έπαθλο μπορεί να είναι κίνητρο για πολλές ικανές κυρίες...
Η ανάπτυξη των αθλημάτων είναι βασικότατη ευθύνη όλων των διοργανωτών. Το ορεινό τρέξιμο δεν είναι σεξιστικό άθλημα. Σε πολλούς μεγάλους διεθνείς αγώνες οι γυναίκες συναγωνίζονται δίπλα δίπλα με τους άνδρες. Φυσικά αυτό δεν έγινε "εν μία νυχτί", ούτε επειδή εκεί οι γυναίκες είναι "καλύτερες", αλλά μέσα από διαδικασίες ισοδύναμης ανάπτυξης των συμμετοχών και στα δύο φύλα. Ας το σκεφτούμε λίγο για το μέλλον. Και να είστε σίγουροι ότι οι γυναικείες παρουσίες στους αγώνες προσελκύουν πλέον ολόκληρες οικογένειες και δίνουν ένα άλλο χρώμα στους αγώνες. Αυτά, για να μην τρέχουμε "μεταξύ" μας οι αξύριστοι.
Έγραψες μια φορά στα Ελληνικά και έγραψες!!! Οι παρατηρήσεις σου είναι πολύ σωστές και βάζουν ερωτήματα και ευθύνες στους διοργανωτές!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο θέμα συγκέντρωσης βαθμών, θα υιοθετούσα το σύστημα που υπάρχει και στο εξωτερικό με βαθμολόγηση και μικρότερων αγώνων - αποστάσεων. Το είχα εφαρμόσει και παλαιότερα στην σειρά αγώνων που έκανα:
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ αθλητής μπορεί να συγκεντρώνει βαθμούς τόσο από τους κύριους αγώνες / αποστάσεις, αλλά μπορεί να συγκεντρώσει βαθμούς (με έναν μικρότερο συντελεστή) από τις ίδιες διοργανώσεις αλλά στις μικρότερες αποστάσεις.
Το λέω αυτό, γιατί ένας βασικός παράγοντας αποθάρρυνσης για νεοεισερχόμενους, είναι οι μαραθώνιες αποστάσεις. Επίσης (επεκτείνοντας) ένας αθλητής (ανεξαρτήτως φύλου) που έχει μία δυσκολία σε έναν αγώνα, ενώ έχει συγκεντρώσει κάποιους βαθμούς σε άλλον αγώνα, μπορεί να μην γράψει "0" τρέχοντας απλά την μικρότερη απόσταση και έτσι θα έχει ενδιαφέρον να συνεχίσει. Έτσι θα είχες αποφύγει (στο παράδειγμά μας) τον σκόπελο των 5 "βαθμολογημένων γυναικών" ενώ στην πραγματικότητα αρκετές δεκάδες έτρεξαν αγώνες της σειράς. Σκέψου ότι πολλές "δυνατές" παρουσίες, όπως της Μαρίας Μαλάι ξεκινάνε προφανώς από τις μικρότερες αποστάσεις και μετά "γλυκαίνονται". Οπότε... δώστε βαθμούς και σε αυτές τις προσπάθειες στα πλαίσια της γενικής βαθμολογίας.
Πάντως είναι εξαιρετικά σημαντικό οι αθλητές να έχουν το αίσθημα ότι η διοργάνωση εξ αρχής θα είναι στο πλάι τους. Ειδικά οι γυναίκες που και πιο λίγες είναι και πιο ευαίσθητες σε τέτοια θέματα!
Αυτή είναι μία τεχνικής φύσης πρότασή μου.