Καλιακούδα Trail 25km

Στα πλαίσια της ποροετοιασίας μου για τον αγώνα Ultra Ursa 100km την 1η Σεπτεμβρίου, αποφάσισα να τρέξω το Kaliakouda Trail στην περιοχή του Καρπενησίου και συγκεκριμένα στο Μεγάλο Χωριό που ήταν η εκκίνηση και τερματισμός τους αγώνα. Τα στοιχεία του έδειχναν μία πολύ ενδιαφέρουσα βουνήσια διαδρομή: 25,5χλμ και 1.900μ αθροιστικής υψομετρικής νομίζω ότι τον καθιστούν ως τον πιο "κάθετο" αγώνα αυτής της απόστασης στην χώρα μας.

Είχαν προηγηθεί δύο μήνες αερόβιας προπόνησης βουνού στα πόδια μου και με λίγες βδομάδες να μένουν μέχρι την εκκίνηση του Ultra Ursa είχα στο πρόγραμμά μου κάποιες γρήγορες προπονήσεις στο κλείσιμο της προετοιμασίας για να πάρω λίγο "αέρα" και δύνανη όπως λέω στα πόδια μου.

Η διαδρομή του αγώνα είναι σχεδιασμένη από έναν έμπειρο δρομεά αγώνων βουνού, τον Δημήτρη Ελευθερίου που είναι και κάτοικος της περιοχής, άρα οι προδιαγραφές έδειχναν έναν μελετημένο αγώνα σε μία καλά ισορροπημένη διαδρομή. Δεν διαψεύστηκαν οι προσδοκίες μου!

Η εκκίνηση μας βρήκε από το πρώτο βήμα να ανηφορίζουμε. Στην αρχή με λογική κλήση πέριξ του Μεγάλου Χωριού. Μετά μπήκαμε σε ελατοδάσος με χωμάτινο τερέν και καλά πατήματα, αλλά και πιο απότομες κλήσεις. Η απόφασή μου ήταν για ήπιο ξεκίνημα για να κρατήσω τα πόδια μου σε καλή κατάσταση για αργότερα μέσα στον αγώνα. Στην ουσία έτρεχα σε αερόβια ζώνη χωρίς να βαρύνουν τα πόδια αλλά και χωρίς να τεμπελιάζω. Η πρώτη ανάβαση είναι 1.180μ θετικής υψομετρικής μέσα σε 6,2χλμ. Δηλαδή κάτι παραπάνω από ένα vertical. Μετά το δάσος βγήκαμε σε αλπικό τερέν με αρκετά απότομες κλήσεις άνω του 22%. Μετά τον σταθμό στο διάσελο, τα τελευταία 800μ απόστασης μέχρι την κορυφή ήταν σε κλήση άνω του 30%. Ξεκίνησα πιο πίσω και σταδιακά πήρα 2-3 θέσεις και έφτασα στην κορυφή σε 1ω10λ λίγα δευτερόλεπτα πίσω από την Δήμητρα Μπίκα που παρακολουθύσα καθώς είναι ντόπια και άριστη δρομέας άρα έχει γνώση της διαδρομής. Στην κορυφή διασχίσαμε έναν αυχένα για λίγο και σε ένα σημείο του έχασα την διαδρομή για λίγα μέτρα χάνοντας δευτερόλεπτα αλλά και την Δήμητρα από το οπτικό μου πεδίο καθώς εκεί ξεκίναγε η κατηφόρα.

Η πρώτη κατηφόρα ήταν εφάμιλη της ανηφόρας που είχε προηγηθεί! Αλλά με λογικό μήκος/διάρκεια. Πήγα επιφυλακτικά μεν αλλά χοροπηδώντας δε! Η Δήμητρα είχε φύγει "μπάλα" και δεν την ξαναείδα, αλλά αύξησα την απόσταση από κάποιους δρομείς πίσω μου. Το τερέν ήταν πολύ τεχνικό αλλά χωμάτινο με διάσπαρτες πέτρες. Είχε πατήματα, αλλά είχε και κλήση άνω του 22% κατηφόρας.

Ακολούθησε κατηφορικός χωματόδρομος και μερικά ήπια μονοπάτια μέχρι το χωριό Ανιάδα που τα πήγα σε ρυθμό αγωνιστικό κάπου στο 3'45"/χλμ. Λίγο πριν την  Ανιάδα ξεκινάει η δεύτερη ανηφόρα που είναι πιο δρομική και ήπια από την πρώτη, αλλά όποιος έχει κάνει υπερβολή στην αρχή, δεν θα την δει με καλό μάτι! 600μ θετικής υψομετρικής μας έφτασαν στα 1.500μ υψόμετρο. Πήγα τρέχοντας ήσυχα όλο αυτό το τμήμα καθώς το τερέν είναι πολύ όμορφο. Υπάρχουν αρκετές πηγές με τρεχούμενο νερό κάποιες εκ των οποίων επισκέφθηκα!

Το τελείωμα είναι μία μεγάλη δοκιμασία τετρακεφάλων! Μου θύμισε πολύ την κατηφόρα τερματισμού στον Φαέθων τόσο σαν κλήση όσο και σαν τερέν. Μιλάμε για κατηφορική κλήση άνω του 28%/30% με μήκος περίπου 4χλμ. Μέσα σε αυτά "χάνουμε" 700μ υψόμετρο. Δεν χωράνε ούτε "φρένα" καθώς έτσι επιβαρύνονται περισσότερο τα πόδια, άρα η απόφαση ήταν "πάμε όσο πάει"! Το χωμάτινο τερέν γλιστράει αρκετά, αλλά δεν τρομάζει για πτώσεις. Τα τελευταία 1.500μ είναι μέσα στο χωριό και πάνω από το γεφύρι με τον καταρράκτη πριν βγούμε στον τερματισμό.

Άψογη διοργάνωση, με αθλητές υψηλού επιπέδου καθώς είναι μέρος σειράς αγώνων με χρηματικό έπαθλο. Η σήμανση ήταν συνεχής και άρτια. Τα μονοπάτια προφανώς "δουλεμένα" και σε πολύ καλή κατάσταση. Νερά παντού και οι σταθμοί επαρκέστατοι. Κανένα "ψεγάδι" στην διοργάνωση! Θα ήθελα να υπήρχαν μερικά ακόμα σημεία χρονομέτρησης καθώς η πρώτη ανάβαση στην Καλιακούδα (2.000μ υψόμετρο), όπως και η τελευταία κατάβαση είναι χαρακτηριστικές και δίνουν ταυτότητα στον αγώνα. Είναι μία πολύ ενδιαφέρουσα διαδρομή που νομίζω ότι έχει χαρακτηριστικά μοναδικότητας για τους δρομείς βουνού στην Ελλάδα. Την προτείνω ανεπιφύλακτα!

Ο αγώνας βγήκε όλος αερόβια για εμένα με μόνο 10' να παίζω στο αναερόβιο κατώφλι. 1ω10λ για την πρώτη ανάβαση (1,12χλμ/ω vertical speed) και 31' (1.4χλμ/ω vertical speed) για την τελευταία κατηφόρα προς τον τερματισμό. 7ος γενικής και 2ος στο ηλικιακό μου γκρουπ (40-49), αν και με διαφορά ο γηραιότερος της πρώτης 10άδας...! Επόμενος σταθμός: Μέτσοβο!